Een tijdje geleden hebben Steve en ik beslist om wekelijks te gaan zwemmen. Ondertussen hebben we dat al zeven keer gedaan en als ik het me goed herinner hebben we er maar eentje overgeslagen. Een half uurtje zwemmen, bij mij komt dat (op dit ogenblik) neer op 1000 meter. Nadien wat bijpraten met een pintje in een best gezellige cafetaria: TOP!

Voorlopig houden we het goed vol, the future is bright nat. Plezant jom!

Ik had gisteren een date met mijn langstlopende vriendschap (± 42 jaar). Dat was weer té lang geleden (nee, geen 42 jaar). Cinema doen we wel graag, maar er moest bijgeklapt worden ook natuurlijk. Eerst een pintje, dan een film. Strak plan.

Welke film? Dat was niet zo evident als je naar de late vertoning wil. 😵‍💫

• Napoleon: 158 minuten
• Hunger Games: 157 minuten
• Killers of the Flower Moon: 200 minuten
• Belgisch, komedie of horror: geen goesting.

Uiteindelijk zijn we naar Sound of Freedom gaan kijken, 131 minuten. Zowat de enige waarbij we niet pas om 03u in ons bed zouden liggen. Nooit van gehoord maar verrassend pakkend. Het feit dat het waargebeurd is maakt het nog beter.

Om 01u thuis na een fijne avond, dat gaat nog net voor een donderdag. Aftellen naar de volgende keer, al denk ik dat we bij het plannen rekening gaan houden met wat ze op dat ogenblik spelen. 🫠

Een namiddag en avond wellnessen. Mijn Sien en ik hebben daar nog eens van mogen genieten in Thermen Katara.
Genieten man, genieten. Van (warm) buitenzwembad naar een sauna van 45º, 65º, 70º en 90º en weer terug. Mooi, proper en verzorgd complex. Vriendelijke mensen én lekker eten. Hoogtepunten waren de scrubsessie en twee totaal verschillende opgietsessies.

Zalig genieten, effe weg van de wereld. Allen daarheen!¹

¹: Wanneer wij er niet zijn, anders wordt het wat te druk. 🤪

Midjourney fun: pyramid rising, breaking through the city of Napels in Italy, on a clear full moon night sky filled with stars, dramatic, 4K

Vrijdag zijn we naar die De Grote Schijn gaan kijken.

De Grote Schijn is terug. We openen in de herfst van 2023 opnieuw onze poorten voor een zinnenprikkelende tocht door het donker. Een feeëriek verlicht pad leidt de weg, fluisterende bomen genieten met je mee. Een stukje magie, verborgen aan de rand van de stad.

Het klopt wel, het was een mooie wandeling die best goed in elkaar zat. De muziek & lichtjes waren perfect op elkaar afgestemd. Naar het einde toe konden we zelfs nog even genieten van een koor.

Straf dat we daar nooit eerder geweest zijn. Het viel me wel op dat van ons gezelschap, hoe ouder, hoe beter we het vonden. Dat is een rare zin maar ‘hoe ouder men was, des te meer men het waardeerde’, dat bekt ook niet mijn gedacht. 🤷🏻‍♂️